Mijn boek ‘Een schitterend isolement’ brengt mij zes en een half jaar na dato nog steeds op plaatsen waar ik anders misschien nooit zou komen. Zo ben ik uitgenodigd om aanstaande donderdag de internationale Arnim-colloquium te openen in Weimar, de stad van Goethe. Daar komen uit de hele wereld literatuurwetenschappers bijeen die zich bezighouden met teksten die mijn voorouders Bettina en Achim von Arnim schreven in de epoque van de romantiek.
De lezing die ik geef, geef ik in het Duits, een taal die ik mijn oma wel eens hoorde spreken, net zoals ik haar wel eens Hongaars hoorde spreken. Ik moet het dus hebben van die klanken die in mijn oren zijn blijven hangen, en van de lessen die ik alweer eeuwen geleden op school kreeg. Ik oefen dus opnieuw met ausbeimitnachseitvonzu. Voor de rest is het een kwestie van wat bluf.
En ik ga ze verrassen daar, die Damen und Herren Wissenschaftler. Ik heb namelijk een tekening uit ca. 1850 die ze nog niet kennen uit de nalatenschap van mijn oma.
Wie erop staan?
Bettina met haar kleindochter Armgard, mijn oma’s oma. Dat is althans mijn overtuiging. Eens kijken wat ze daarvan zeggen.
Na, ist das nicht grossartig?
—
PS: op zondagmiddag 3 oktober geef ik weer een online schrijfworkshop die te maken heeft met kijken naar kunst. Meedoen? Stuur me een mail: olgamajeau@gmail.com
#kunst #workshop #lezing #Arnim