Vrouw met laptop staat een tijdje peinzend naar Zwaan te staren. Zwaan besluit daarover niet met haar ogen te knipperen. Háár ogen ja, want hoe kon die vrouw met laptop gisteren nou denken dat er mannetjes bestaan met de naam Zwaan?
Zwaan vindt dat die kat daarbinnen niet moet denken dat hij stoer is. Hij ligt daar maar lui te zijn en zo af en toe Zwaans kant op te loeren. Soms staat hij eens op, maakt zich met z’n bolle rug zogenaamd groot, kijkt Zwaan meewarig aan, rekt zich uit, gaat verliggen om daarna zijn arrogante, groene ogen met gespeelde traagheid weer te sluiten.
Zwaan maalt niet om het beest. Die kat moest eens naar buiten durven komen. Dan zou één sis uit haar snavel genoeg zijn om het mormel stante pede rechtsomkeert te doen maken.
Vrouw met laptop heeft trouwens gisteren iets gedaan wat al jaren niet is gebeurd in dat rommelhuis. Ze heeft de ramen gepoetst. Blijkbaar niks anders te doen.
Mooi. Nu kan Zwaan nog beter naar binnen kijken.
#ikschrijfthuis